Jak skutecznie blokować reklamy w internecie? 7 sposobów

Blokowanie reklam internetowych stało się jedną z najpopularniejszych praktyk wśród współczesnych internautów, szczególnie w młodszych grupach wiekowych.

Zgodnie z danymi, prawie co trzeci użytkownik internetu w wieku 16–34 lat regularnie korzysta z programów lub rozszerzeń blokujących reklamy.

Artykuł przedstawia siedem metod skutecznego blokowania reklam — od funkcji przeglądarek, przez rozszerzenia i filtry, po rozwiązania DNS obejmujące całe urządzenie lub sieć.

Dla szybkiego porównania kluczowych metod i ich zastosowań zwróć uwagę na poniższe zestawienie:

Rozszerzenia do przeglądarek
• Zasięg: przeglądarka
• Poziom trudności: niski
• Dla kogo: początkujący użytkownicy

Wbudowane funkcje przeglądarek
• Zasięg: przeglądarka
• Poziom trudności: niski
• Dla kogo: osoby preferujące minimalną ingerencję w system

Filtrowanie DNS (Pi-hole, NextDNS, AdGuard DNS)
• Zasięg: całe urządzenie lub sieć
• Poziom trudności: średni/wyższy
• Dla kogo: użytkownicy zaawansowani i rodziny

Przeglądarki z wbudowanymi blokadami (Brave, Firefox)
• Zasięg: przeglądarka
• Poziom trudności: niski
• Dla kogo: osoby ceniące prywatność i szybkość

Blokowanie na Androidzie (aplikacje/DNS)
• Zasięg: całe urządzenie
• Poziom trudności: niski/średni
• Dla kogo: użytkownicy mobilni

VPN z blokowaniem reklam
• Zasięg: całe urządzenie
• Poziom trudności: niski
• Dla kogo: osoby szukające bezpieczeństwa i wygody

Zaawansowane filtry i reguły
• Zasięg: przeglądarka/DNS
• Poziom trudności: średni/wyższy
• Dla kogo: power users

Kontekst historyczny i przyczyny rozpowszechnienia się adblockerów

Aby zrozumieć zjawisko blokowania reklam, warto prześledzić jego historię oraz powody, dla których ta praktyka stała się tak powszechna.

Pierwsze narzędzie do blokowania reklam powstało w 1996 roku jako rozszerzenie do przeglądarki Netscape. W 2003 roku pojawił się znany bloker stworzony przez Henrika Aasted Sørensena dla przeglądarki Firefox, a przełomem było powstanie Adblock Plus w 2006 roku.

Użytkownicy instalują blokery nie tylko z powodu irytacji. Reklamy bywają agresywne i zasłaniają treść (pop‑upy, slidery, widgety), spowalniają działanie urządzeń oraz zużywają transfer.

Od 2020 roku adblockery ewoluowały w narzędzia ochrony prywatności, skutecznie ograniczając śledzenie w sieci.

Rozszerzenia do przeglądarki jako pierwsza linia obrony przeciwko reklamom

Najpopularniejszą i zazwyczaj najskuteczniejszą metodą są rozszerzenia do przeglądarek. Analizują one kod strony i blokują elementy reklamowe (banery, pop‑upy, pre‑rolle), dzięki czemu widać głównie treść.

Poniżej znajdziesz wiodące rozszerzenia i ich atuty:

• uBlock Origin – lekki, bardzo skuteczny i konfigurowalny bloker; open‑source, darmowy, obsługuje zaawansowane filtry i działa w Chrome, Firefox, Edge, Safari;

• AdBlock – prosty w obsłudze, popularny w Chrome, blokuje reklamy statyczne i pop‑upy m.in. na YouTube czy Facebooku;

• AdGuard – poza blokowaniem reklam zapewnia ochronę przed śledzeniem i skryptami analitycznymi, wspiera prywatność;

• AdBlock Plus – znane narzędzie z opcjami bezpieczeństwa (blokowanie domen malware) oraz wersją Premium z dodatkowymi funkcjami (np. blokowanie pływających filmów i okienek zgody na cookies).

Więcej: https://topvpn.pl/blokowanie-reklam/

Aby szybko zainstalować rozszerzenie w Google Chrome, wykonaj te kroki:

1. Otwórz Chrome i przejdź do „Więcej narzędzi” → „Rozszerzenia”.

2. Kliknij „Otwórz Chrome Web Store”.

3. Wyszukaj np. „uBlock Origin” lub „AdBlock”.

4. Kliknij „Dodaj do Chrome” i potwierdź instalację.

5. W ustawieniach rozszerzenia (opcjonalnie) dodaj wyjątki i włącz dodatkowe listy filtrów.

W większości przypadków domyślne ustawienia zapewniają bardzo dobry efekt bez dodatkowej konfiguracji.

Wbudowane funkcje przeglądarek do blokowania reklam i wyskakujących okienek

Nowoczesne przeglądarki posiadają wbudowane mechanizmy ograniczające uciążliwe formaty. W Chrome można włączyć blokowanie pop‑upów i przekierowań oraz ograniczyć reklamy uznane za natrętne.

Włączanie blokowania pop‑upów w Google Chrome:

1. Przejdź do „Ustawienia” → „Prywatność i bezpieczeństwo”.

2. Otwórz „Ustawienia witryn”.

3. Wybierz „Pop‑upy i przekierowania” i ustaw „Blokuj”.

Microsoft Edge domyślnie blokuje wyskakujące okienka. Ustawienia znajdziesz w „Ustawienia i więcej” → „Ustawienia” → „Pliki cookie i uprawnienia witryny” → „Wyskakujące okienka i przekierowania”.

W iOS (Safari) wejdź w „Ustawienia” → „Safari” i włącz „Blokuj okna wyskakujące”.

Firefox oferuje Wzmocnioną ochronę przed śledzeniem (Standardowy/Ścisły/Własny), bazującą na liście Disconnect. Ikona tarczy przy pasku adresu pokazuje liczbę zablokowanych elementów.

Zmiana domyślnych uprawnień reklam w Chrome pozwala ograniczać uciążliwe lub mylące formaty bez instalacji dodatkowych dodatków.

Filtrowanie na poziomie DNS jako zaawansowana metoda ochrony sieci

Filtrowanie DNS działa niezależnie od przeglądarki i systemu, obejmując całe urządzenie lub nawet całą sieć domową.

To podejście pozwala blokować reklamy w przeglądarkach, aplikacjach mobilnych i na smart TV, zanim zasób zostanie pobrany.

Najpopularniejsze opcje filtrowania DNS to:

• Pi‑hole – lokalny serwer DNS (np. na Raspberry Pi), który zatrzymuje zapytania do domen reklamowych i trackerów dla całej sieci;

• NextDNS – rozwiązanie chmurowe z rozplątywaniem CNAME, blokowaniem nowo rejestrowanych domen i dodatkowymi listami filtrów;

• AdGuard DNS – łatwa konfiguracja na Androidzie (Prywatny DNS), blokuje część reklam i elementów śledzących w całym systemie.

Przykładowa instalacja Pi‑hole na Raspberry Pi (z oficjalnego instalatora):

curl -sSL https://install.pi-hole.net | bash

Po instalacji zarządzasz Pi‑hole przez panel WWW (np. http://adres.ip.serwera/admin), gdzie dodasz kolejne listy filtrów i sprawdzisz statystyki zablokowanych żądań.

Alternatywą jest edytowanie pliku hosts w systemie (metoda ręczna i dla bardziej zaawansowanych). Przykładowy wpis blokujący popularną domenę reklamową:

0.0.0.0 ad.doubleclick.net

Przeglądarki zaprojektowane z uwzględnieniem blokowania reklam i ochrony prywatności

Wybór przeglądarki z wbudowanym blokowaniem to szybka droga do czystszego internetu bez instalacji dodatków.

• Brave – domyślnie blokuje reklamy i trackery (Brave Shields), oferuje tryb prywatny z Torem i ochronę przed fingerprintingiem; strony ładują się szybciej dzięki mniejszej liczbie zasobów do pobrania;

• Firefox – Wzmocniona ochrona przed śledzeniem, dobra kontrola prywatności i pamięci, możliwość rozbudowy o filtry i dodatki;

• Microsoft Edge – wbudowane blokowanie pop‑upów i solidna ochrona przed śledzeniem, możliwość instalacji adblockerów z Chrome Web Store.

Brave domyślnie blokuje reklamy i elementy śledzące, dzięki czemu dodatkowe adblockery są najczęściej zbędne.

Blokowanie reklam w urządzeniach mobilnych

Na Androidzie reklamy często wczytują się także w aplikacjach, dlatego warto stosować rozwiązania działające na poziomie całego urządzenia.

• AdGuard – rozbudowany bloker reklam w przeglądarkach i aplikacjach, prosty w konfiguracji, ogranicza obciążenie CPU i transfer;

• Blokada – open‑source, nie wymaga roota, efektywnie blokuje reklamy systemowo i w aplikacjach;

• Rethink DNS + Firewall + VPN – darmowy, bez trackerów; chroni przed manipulacją DNS, ma zaporę blokującą ruch wybranych aplikacji.

Prostą alternatywą dla gier jest tryb offline (wyłączone Wi‑Fi/dane mobilne), choć nie każda gra to wspiera.

Powiązane rozwiązania – VPN z blokowaniem reklam i banerów cookies

Niektóre usługi VPN oferują filtrację DNS i blokowanie trackerów, łącząc prywatność z wygodą.

• Proton VPN (NetShield) – filtruje DNS, blokuje reklamy, trackery i złośliwe domeny przed ich załadowaniem;

• Surfshark (CleanWeb) – dostępny w aplikacjach i rozszerzeniach, blokuje reklamy, trackery i malware po połączeniu z VPN;

• Cookie popup blocker – rozszerzenie ukrywające natrętne banery zgody na cookies, lekkie i proste w użyciu.

Filtracja DNS na poziomie VPN zmniejsza liczbę pobieranych zasobów, przyspieszając ładowanie stron i poprawiając komfort.

Zaawansowane techniki i filtry do precyzyjnego blokowania reklam

Listy filtrów pozwalają dopasować stopień ochrony do potrzeb i lokalnego rynku reklamowego. Najczęściej używane globalne listy to:

• EasyList – podstawowa lista usuwająca większość reklam (ramki, obrazy, obiekty), fundament wielu zestawów filtrów;

• EasyPrivacy – uzupełniająca lista anty‑tracking (web bugi, skrypty śledzące, kolektory danych), wzmacnia ochronę prywatności;

• Fanboy’s Annoyance List – blokuje elementy irytujące (wtyczki social, pop‑upy, powiadomienia), przyspiesza ładowanie stron.

Dla polskiego internetu warto dołożyć listy lokalne:

• Polskie Filtry – reguły dopasowane do krajowych serwisów i formatów reklamowych;

• EasyList Polish – polska gałąź EasyList, dobrze uzupełnia filtry globalne;

• MajkiIT’s Polish Ads Filter – zestawy reguł (w tym dla Pi‑hole) oraz filtry elementów irytujących i śledzących.

Aby włączyć dodatkowe listy w uBlock Origin: przejdź do „Ustawienia” → „Filtry stron trzecich”, zaznacz odpowiednie listy lub wklej adresy URL własnych list. W Pi‑hole dodasz je w panelu administracyjnym (Group Management → Adlists).

Skuteczność, ograniczenia i implikacje blokowania reklam

Żaden bloker nie gwarantuje 100% skuteczności — część reklam i mechanizmów anty‑adblock może nadal działać.

W recenzjach narzędzi użytkownicy często dzielą się taką obserwacją:

„program nie blokuje 100% reklam”

Rozbudowana konfiguracja lub instalacja wielu dodatków może osłabić wydajność przeglądarki. Na urządzeniach mobilnych czasem pojawiają się problemy zgodności, jeśli witryna jest zależna od wykonania kodu reklamowego.

Trwa „wyścig zbrojeń” między adblockerami a reklamodawcami. Część serwisów wykrywa blokery i prosi o ich wyłączenie w zamian za dostęp do treści. Szacuje się, że około 30% wydawców stosuje rozwiązania anty‑adblock.

Zagadnienia prawne i etyczne związane z blokowaniem reklam

Korzystanie z adblockerów jest legalne w większości krajów, w tym w Polsce. Użytkownik ma prawo decydować, co dzieje się w jego przeglądarce.

W Niemczech koncern Axel Springer przegrał spór z Eyeo (Adblock Plus). Sąd w Hamburgu uznał, że adblock nie zmienia stron ani ich wyglądu — modyfikuje jedynie lokalny sposób wyświetlania u użytkownika.

W UE pojawia się też wątek zgodności działań platform z RODO. Aby blokować treści użytkownikom z adblockami (np. na YouTube), platforma musi wykryć działanie oprogramowania w przeglądarce. Bez wyraźnej, dobrowolnej zgody takie działanie może być kwestionowane.

Podsumowanie i rekomendacje dla różnych kategorii użytkowników

Wybór metody zależy od potrzeb, sprzętu i poziomu zaawansowania. Oto szybkie rekomendacje:

• początkujący – zainstaluj uBlock Origin lub AdBlock i korzystaj z ustawień domyślnych;

• power users – uBlock Origin z dodatkowymi listami (EasyList, EasyPrivacy, lokalne polskie), precyzyjne reguły;

• maksymalna prywatność – przeglądarka Brave (Shields, anty‑fingerprinting) lub Firefox ze wzmocnioną ochroną;

• Android – AdGuard lub Rethink DNS; ewentualnie AdGuard DNS w „Prywatny DNS” dla całego urządzenia;

• cała sieć domowa – Pi‑hole na Raspberry Pi lub chmurowe NextDNS dla ochrony wszystkich urządzeń.

Dla wsparcia wartościowych treści rozważ dodanie ulubionych, nienachalnych serwisów do białej listy w blokerze.

Artykuł sponsorowany